- Wśród zakończonych w ostatnich miesiącach postępowań administracyjnych w sprawie wpisu obiektów do rejestru zabytków nieruchomych województwa wielkopolskiego można znaleźć decyzje stanowiące uzupełnienie do wcześniejszych decyzji, wydanych kilkadziesiąt lat temu. Nowe decyzje wpisują do rejestru zabytków elementy danego obiektu zabytkowego, które wcześniej zostały pominięte ze względu na ówczesną wykładnię konserwatorską - informuje Wielkopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków.
Takim przykładem jest kościół parafialny pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Iwanowicach (pow. kaliski). Kościół w swojej gotyckiej formie wraz z barokową kaplicą został uznany za zabytek na podstawie orzeczenia z 1959 r. Pominięto wtedy jego XIX-wieczne i XX-wieczne części: neogotycką wieżę, prezbiterium, neogotycką zakrystię oraz kaplicę północną św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Na podstawie wydanej we wrześniu br. decyzji administracyjnej uzupełniono wpis z 1959 r. o wszystkie wyżej wymienione obiekty.
Gotycki, murowany kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej był drugą świątynią, jaką wybudowano w Iwanowicach (pierwszy z nich, drewniany kościół pw. Św. Ducha, wzniesiono w XIII w. i zapewne rozebrano przed rozpoczęciem budowy nowej świątyni w innym miejscu). Zbudowano go w 1436 r. z fundacji chorążego sieradzkiego i właściciela Iwanowic Jana Gruszczyńskiego, być może przy udziale jego syna Bartłomieja.
W 2 poł. XVII w., z fundacji Marianny Potworowskiej i staraniem jej syna ks. Wojciecha Potworowskiego, dobudowano do kościoła barokową kaplicę św. Barbary. W 1887 r., w miejsce pierwotnej, niewielkiej, wtopionej w szczyt zachodni wieży, wzniesiono nową, neogotycką, zachowaną do dziś wieżę. W 1908 r. powstała nigdy nie zrealizowana koncepcja rozbudowy kościoła. Ostatecznie rozbudowa świątyni doszła do skutku w latach 1928-1932. W tym okresie dobudowano do świątyni prezbiterium, kaplicę św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz nową zakrystię. Jednocześnie przekształcono dawną zakrystię na kaplicę św. Antoniego. Dobudowane do pierwotnej bryły kościoła oraz kaplicy św. Barbary nowe części świątyni stanowią harmonijne uzupełnienie jego gotyckich i barokowych części.
Poprzednia
Następna
